PRO-VET-FARM GDAŃSK JEST CZŁONKIEM GRUPY PRO-WET
Kategorie
CANINSULIN 40 I.U/ml 2,5 ml ( MSD) |L|
Towar dostępny po zalogowaniu
w magazynie
CANINSULIN 2,5 ml
Caninsulin® Zawiesina do wstrzykiwań dla psów i kotów.
Caninsulin® Zawiesina do wstrzykiwań dla psów i kotów.
SKŁAD:
* Insulina wieprzowa 40 j.m./ml
WSKAZANIA LECZNICZE:
Caninsulin stosuje się w terapii cukrzycy psów i kotów.
PRZECIWWSKAZANIA:
Nie należy podawać preparatu dożylnie. Caninsulin jest insuliną o średniej długości działania i nie jest wskazany do stosowania zwierząt z objawami kwasicy ketonowej.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE:
Odnotowano sporadycznie występujące miejscowe działania niepożądane związanych ze stosowaniem insuliny wieprzowej u psów i kotów. Działania te z reguły mają charakter przejściowy i odwracalny. Odnotowano bardzo rzadkie występowanie reakcji o charakterze alergicznym na insulinę wieprzową.
DOCELOWE GATUNKI ZWIERZĄT:
Pies, kot
DAWKOWANIE I DROGA PODANIA:
Caninsulin należy podawać jednokrotnie lub dwukrotnie w ciągu dnia, zgodnie z zapotrzebowaniem wstrzykiwać podskórnie. Codziennie należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia. Przed zastosowaniem należy kilkukrotnie obrócić butelkę, do uzyskania jednorodnej zawiesiny. Stosować strzykawkę skalibrowaną dla koncentracji 40 j.m. Jednokrotne podanie w ciągu dnia jest wystarczające do stabilizacji poziomu glukozy u większości psów w przebiegu cukrzycy. Jednakże okres działania może być różny, prowadząc do konieczności dwukrotnego podania u niektórych psów w przebiegu cukrzycy. U kotów w przebiegu cukrzycy Caninsulin należy podawać dwukrotnie w ciągu dnia. Wielkość dawki zależy od stopnia deficytu produkcji własnej insuliny i w związku z tym jest inna w każdym przypadku.
ZALECENIA DLA PRAWIDŁOWEGO PODANIA:
Podawanie preparatu powinno być prowadzone przez dorosłą osobę odpowiedzialną za dobrostan zwierzęcia. Niezwykle istotna jest zdolność właściciela zwierzęcia do rozpoznania objawów hipoglikemii lub hiperglikemii oraz prowadzenia właściwego postępowania. Poliuria (oddawanie nadmiernej ilości moczu), polidypsja (nadmierne spożywanie wody) i polifagia (nadmierne spożywanie pokarmu) w połączeniu z utratą masy ciała, złym ogólnym stanem zdrowia, utratą owłosienia lub nadmiernym owłosieniem oraz letargiem (objawiającym się silną apatią) są najczęstszymi objawami hiperglikemii i wymagają podania insuliny lub dostosowania dawki insuliny w celu przywrócenia właściwego stężenia glukozy we krwi. Objawy głodu, zwiększającego się niepokoju, zaburzeń lokomotorycznych, skurczy mięśni, uginania się kończyn w trakcie chodu lub niemożności utrzymania ciężaru ciała na kończynach miednicznych, dezorientacja wskazują na pogłębianie się hipoglikemii i wymagają natychmiastowego podania roztworu glukozy i/lub pokarmu w celu przywrócenia właściwego stężenia glukozy we krwi.
SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI:
Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Przechowywać w pozycji pionowej w lodówce (2 do 8°C). Chronić przed światłem. Nie zamrażać. Po otwarciu przechowywać 42 dni w temperaturze 2-25°C. Nie używać po upływie terminu ważności podanego na etykiecie.
U kotów możliwe jest ustąpienie objawów klinicznych związanych z cukrzycą. Należy unikać stosowania progestagenów u pacjentów cierpiących na cukrzycę. Rozważyć przeprowadzenie owariohisterektomii. Należy unikać stresu oraz dodatkowego nieregularnego wysiłku. Preparaty zawierające glikokortykosteroidy należy stosować z zachowaniem ostrożności. Bardzo ważnym czynnikiem jest wprowadzenie stałego sposobu żywienia, co wiąże się z brakiem odchyleń czy zmian. Produkt należy podawać przy użyciu specjalnych, jednorazowych, sterylnych strzykawek przeznaczonych do stosowania z preparatem o zawartości 40 j.m. insuliny w 1 ml. Przypadkowa samoiniekcja może prowadzić do wystąpienia hipoglikemii oraz niskiego prawdopodobieństwa wystąpienia reakcji alergicznej. Po przypadkowej samoiniekcji należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie. Stosowanie produktu w ciąży czy laktacji nie jest przeciwwskazane, wymaga jednak stałego nadzoru lekarza weterynarii w celu wychwycenia zmian zapotrzebowania metabolicznego w tym okresie. Zmiany w zapotrzebowaniu na insulinę mogą być wynikiem podawania substancji wpływających na metabolizm glukozy, takich jak glikokortykosteroidy, tiazydowe środki moczopędne, czy progestageny. Należy prowadzić monitorowanie stężenia glukozy w celu właściwego dostosowania dawki. Podobnie, zmiany diety lub aktywności fizycznej mogą zmieniać zapotrzebowanie na insulinę.
Przedawkowanie insuliny prowadzi do wystąpienia objawów hipoglikemii. Objawy kliniczne mogą obejmować głód, niepokój, dreszcze, bezład, dezorientację, konwulsje i śpiączkę; niektóre zwierzęta mogą być bardzo spokojne i przestają spożywać pokarm. Natychmiastowe, doustne podanie źródła glukozy (1 g / kg m.c.) może złagodzić objawy. Po podaniu glukozy, należy podawać niewielkie porcje karmy co 1 do 2 godzin. Należy poinformować właścicieli zwierząt o konieczności posiadania właściwego, łatwo dostępnego źródła glukozy.
SKŁAD:
* Insulina wieprzowa 40 j.m./ml
WSKAZANIA LECZNICZE:
Caninsulin stosuje się w terapii cukrzycy psów i kotów.
PRZECIWWSKAZANIA:
Nie należy podawać preparatu dożylnie. Caninsulin jest insuliną o średniej długości działania i nie jest wskazany do stosowania zwierząt z objawami kwasicy ketonowej.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE:
Odnotowano sporadycznie występujące miejscowe działania niepożądane związanych ze stosowaniem insuliny wieprzowej u psów i kotów. Działania te z reguły mają charakter przejściowy i odwracalny. Odnotowano bardzo rzadkie występowanie reakcji o charakterze alergicznym na insulinę wieprzową.
DOCELOWE GATUNKI ZWIERZĄT:
Pies, kot
DAWKOWANIE I DROGA PODANIA:
Caninsulin należy podawać jednokrotnie lub dwukrotnie w ciągu dnia, zgodnie z zapotrzebowaniem wstrzykiwać podskórnie. Codziennie należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia. Przed zastosowaniem należy kilkukrotnie obrócić butelkę, do uzyskania jednorodnej zawiesiny. Stosować strzykawkę skalibrowaną dla koncentracji 40 j.m. Jednokrotne podanie w ciągu dnia jest wystarczające do stabilizacji poziomu glukozy u większości psów w przebiegu cukrzycy. Jednakże okres działania może być różny, prowadząc do konieczności dwukrotnego podania u niektórych psów w przebiegu cukrzycy. U kotów w przebiegu cukrzycy Caninsulin należy podawać dwukrotnie w ciągu dnia. Wielkość dawki zależy od stopnia deficytu produkcji własnej insuliny i w związku z tym jest inna w każdym przypadku.
ZALECENIA DLA PRAWIDŁOWEGO PODANIA:
Podawanie preparatu powinno być prowadzone przez dorosłą osobę odpowiedzialną za dobrostan zwierzęcia. Niezwykle istotna jest zdolność właściciela zwierzęcia do rozpoznania objawów hipoglikemii lub hiperglikemii oraz prowadzenia właściwego postępowania. Poliuria (oddawanie nadmiernej ilości moczu), polidypsja (nadmierne spożywanie wody) i polifagia (nadmierne spożywanie pokarmu) w połączeniu z utratą masy ciała, złym ogólnym stanem zdrowia, utratą owłosienia lub nadmiernym owłosieniem oraz letargiem (objawiającym się silną apatią) są najczęstszymi objawami hiperglikemii i wymagają podania insuliny lub dostosowania dawki insuliny w celu przywrócenia właściwego stężenia glukozy we krwi. Objawy głodu, zwiększającego się niepokoju, zaburzeń lokomotorycznych, skurczy mięśni, uginania się kończyn w trakcie chodu lub niemożności utrzymania ciężaru ciała na kończynach miednicznych, dezorientacja wskazują na pogłębianie się hipoglikemii i wymagają natychmiastowego podania roztworu glukozy i/lub pokarmu w celu przywrócenia właściwego stężenia glukozy we krwi.
SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI:
Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Przechowywać w pozycji pionowej w lodówce (2 do 8°C). Chronić przed światłem. Nie zamrażać. Po otwarciu przechowywać 42 dni w temperaturze 2-25°C. Nie używać po upływie terminu ważności podanego na etykiecie.
U kotów możliwe jest ustąpienie objawów klinicznych związanych z cukrzycą. Należy unikać stosowania progestagenów u pacjentów cierpiących na cukrzycę. Rozważyć przeprowadzenie owariohisterektomii. Należy unikać stresu oraz dodatkowego nieregularnego wysiłku. Preparaty zawierające glikokortykosteroidy należy stosować z zachowaniem ostrożności. Bardzo ważnym czynnikiem jest wprowadzenie stałego sposobu żywienia, co wiąże się z brakiem odchyleń czy zmian. Produkt należy podawać przy użyciu specjalnych, jednorazowych, sterylnych strzykawek przeznaczonych do stosowania z preparatem o zawartości 40 j.m. insuliny w 1 ml. Przypadkowa samoiniekcja może prowadzić do wystąpienia hipoglikemii oraz niskiego prawdopodobieństwa wystąpienia reakcji alergicznej. Po przypadkowej samoiniekcji należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie. Stosowanie produktu w ciąży czy laktacji nie jest przeciwwskazane, wymaga jednak stałego nadzoru lekarza weterynarii w celu wychwycenia zmian zapotrzebowania metabolicznego w tym okresie. Zmiany w zapotrzebowaniu na insulinę mogą być wynikiem podawania substancji wpływających na metabolizm glukozy, takich jak glikokortykosteroidy, tiazydowe środki moczopędne, czy progestageny. Należy prowadzić monitorowanie stężenia glukozy w celu właściwego dostosowania dawki. Podobnie, zmiany diety lub aktywności fizycznej mogą zmieniać zapotrzebowanie na insulinę.
Przedawkowanie insuliny prowadzi do wystąpienia objawów hipoglikemii. Objawy kliniczne mogą obejmować głód, niepokój, dreszcze, bezład, dezorientację, konwulsje i śpiączkę; niektóre zwierzęta mogą być bardzo spokojne i przestają spożywać pokarm. Natychmiastowe, doustne podanie źródła glukozy (1 g / kg m.c.) może złagodzić objawy. Po podaniu glukozy, należy podawać niewielkie porcje karmy co 1 do 2 godzin. Należy poinformować właścicieli zwierząt o konieczności posiadania właściwego, łatwo dostępnego źródła glukozy.
